Wandeling in lusvorm doorheen het reservaat 'De Westhoek' in de buurt van De Panne
Op 5 februari 2010 reden m'n vriendin, 'r 2 kindjes en ik met de wagen van Roeselare naar De Panne.
Daar gingen we een leuke wandeling doorheen duinen, bos en langs het strand doen.
Onderweg maakten we even nog enkele foto's van de Handzamevaart en de IJzer voor de database van Hans op deze website.
In de Panne aangekomen, startten we snel met de wandeling.
Het was immers al bijna 5 uur 's avonds en in de winter wordt het nog snel donker.
Helaas vonden we niet direct een zeshoekig bordje, dat de wandeling aanduidt.
En we hadden ook geen kaartje bij.
Dan maar enkele voorbijgangers aangesproken.
Nummer 3 gaf het goeie antwoord, de wandeling start inderdaad vanaf het Calmeynbos.
We stonden aan de kerk van De Panne geparkeerd, dus moesten we even verderop starten.
En inderdaad, daar stonden een zeshoekig bordje met 'Westhoek-pad" aangeduid.
De kindjes waren net als Illy uitgelaten.
Lopend, springend en huppelend ging het van her naar der.
De schrijver van dit stukje deed het rustig aan, ik ben nog steeds aan het revalideren van een ernstig ongeval vorige zomer in 2009.
Daar gingen we een leuke wandeling doorheen duinen, bos en langs het strand doen.
Onderweg maakten we even nog enkele foto's van de Handzamevaart en de IJzer voor de database van Hans op deze website.
In de Panne aangekomen, startten we snel met de wandeling.
Het was immers al bijna 5 uur 's avonds en in de winter wordt het nog snel donker.
Helaas vonden we niet direct een zeshoekig bordje, dat de wandeling aanduidt.
En we hadden ook geen kaartje bij.
Dan maar enkele voorbijgangers aangesproken.
Nummer 3 gaf het goeie antwoord, de wandeling start inderdaad vanaf het Calmeynbos.
We stonden aan de kerk van De Panne geparkeerd, dus moesten we even verderop starten.
En inderdaad, daar stonden een zeshoekig bordje met 'Westhoek-pad" aangeduid.
De kindjes waren net als Illy uitgelaten.
Lopend, springend en huppelend ging het van her naar der.
De schrijver van dit stukje deed het rustig aan, ik ben nog steeds aan het revalideren van een ernstig ongeval vorige zomer in 2009.
"Rustig aan kindjes, we moeten nog een eindje stappen hoor!"
Eerst liepen we dus door het Calmeynbos, een 55ha groot proefbos dat in begin van de vorige eeuw werd aangeplant door Maurice Calmeyn.
Het valt op dat er hier een erg variërende soort bomen staan, ondanks de zandgrond.
Hier vinden we typische planten zoals Winterporselein (in de lente) en Ossetong.
Na het bos kwamen we uit in het uitgestrekte duinengebied.
Het valt op dat er hier een erg variërende soort bomen staan, ondanks de zandgrond.
Hier vinden we typische planten zoals Winterporselein (in de lente) en Ossetong.
Na het bos kwamen we uit in het uitgestrekte duinengebied.
Na deze duinen achter ons gelaten te hebben, kwamen we terecht in het 'Residentieel Urbanisatiegebied Westhoek'.
Even deze wijk door en we kwamen aan het stand en de zee uit.
Nu werd het al donker.
Even twijfelden we of we nog wel de wandeling gingen verder zetten.
Moedig namen we dan toch het besluit om nog verder te wandelen.
Het was toch maar zeven kilometer en we zaten halfweg?
Even deze wijk door en we kwamen aan het stand en de zee uit.
Nu werd het al donker.
Even twijfelden we of we nog wel de wandeling gingen verder zetten.
Moedig namen we dan toch het besluit om nog verder te wandelen.
Het was toch maar zeven kilometer en we zaten halfweg?
Een tijdje moesten we het strand volgen richting Frankrijk.
Dan vonden we, met behulp van Hans zijn flitstoestel, een bordje dat ons terug door de duinen leidde.
Jammer dat het donker was inmiddels.
Anders zouden we misschien verschillende zeldzame plantjes gezien hebben zoals Parnassia, Slanke Gentiaan en zelfs Orchideeën!
Of we zouden diertjes gezien hebben zoals de Roodborsttapuit, de Kramsvogel of de Kuifleeuwerik.
Na een hele tijd, die veel te lang duren, kwamen we uit aan een klein baantje.
Bleek dat we toch ergens verkeerd gewandeld hebben, want we kwamen in Adinkerke uit!
Dit was niet de bedoeling!
Gelukkig woog Illy nog niet teveel en konden we haar, verschillende keren dragen.
Uiteindelijk bleken we bijna 12 kilometer gewandeld te hebben en dat is nog teveel voor een 3 maand 'jonge' pup.
Ook voor broertje bleek de wandeling te zwaar voor z'n jonge beentjes.
Mama droeg hem daarom even.
Even want haar zoontje begint teveel te wegen om de hele tijd te dragen.
Zus deed het heel goed, zij wandelde -net zoals haar mama en ik- de hele wandeling uit.
Dan vonden we, met behulp van Hans zijn flitstoestel, een bordje dat ons terug door de duinen leidde.
Jammer dat het donker was inmiddels.
Anders zouden we misschien verschillende zeldzame plantjes gezien hebben zoals Parnassia, Slanke Gentiaan en zelfs Orchideeën!
Of we zouden diertjes gezien hebben zoals de Roodborsttapuit, de Kramsvogel of de Kuifleeuwerik.
Na een hele tijd, die veel te lang duren, kwamen we uit aan een klein baantje.
Bleek dat we toch ergens verkeerd gewandeld hebben, want we kwamen in Adinkerke uit!
Dit was niet de bedoeling!
Gelukkig woog Illy nog niet teveel en konden we haar, verschillende keren dragen.
Uiteindelijk bleken we bijna 12 kilometer gewandeld te hebben en dat is nog teveel voor een 3 maand 'jonge' pup.
Ook voor broertje bleek de wandeling te zwaar voor z'n jonge beentjes.
Mama droeg hem daarom even.
Even want haar zoontje begint teveel te wegen om de hele tijd te dragen.
Zus deed het heel goed, zij wandelde -net zoals haar mama en ik- de hele wandeling uit.
Ze hielp zelfs met Illy af en toe eventjes te dragen. Goed zo!
Ook broer hielp dan nog even met Illy dragen...
Wat deed het deugd om in het donker weer toe te komen aan de auto.
Illy sliep al snel in op 't vrouwtje 'r schoot.
Broertje volgde Illy's voorbeeld al gauw, hij bleek zelfs te moe om nog een boterhammetje te eten!
Avontuur in de duinen!
't Was leuk, maar de wandeling hadden we te laat aangevat en 't was -voor sommigen- net iets te ver.
Ook broer hielp dan nog even met Illy dragen...
Wat deed het deugd om in het donker weer toe te komen aan de auto.
Illy sliep al snel in op 't vrouwtje 'r schoot.
Broertje volgde Illy's voorbeeld al gauw, hij bleek zelfs te moe om nog een boterhammetje te eten!
Avontuur in de duinen!
't Was leuk, maar de wandeling hadden we te laat aangevat en 't was -voor sommigen- net iets te ver.