Zondag 3 februari was het een mooie, zonnige en niet-al-te-koude winterdag.
De eerste keer dat Robbie en Shanaya hun ligfiets zagen en konden testen.
Toen nog maar 1 exemplaar, maar nummer 2 zou spoedig volgen.
Deze fiets zal dàn aan Robbie toebehoren.
Maar Robbie claimde toch al dat het zijn fiets is.
Later zou hij huilend zeggen dat zus 'm hebben mag omdat hij het verkeer te ingewikkeld en gevaarlijk vond, na de eerste testritten op straat...
Anyway, waar ze eerst nog een beetje onwennig met het nieuwe ding hun eerste meters verkenden, gingen spoedig de bochten en het schakelen met de versnellingen al beter en beter.
Toch crashte Robbie haast met de fiets.
In een afdaling in de woonwijk raakte hij in paniek en trachte hij met z'n voeten te remmen.
Slecht idee, hij ging alsnog rechtdoor in de bocht maar kwam gelukkig tot stilstand in het grasperkje van een voortuin met een schoenzool die 1 centimeter ingesleten werd.
Tranen met tuiten maar toch weer vol goede moed herbegonnen maar nu wel met de -uiteraard- nodige voorzichtigheid.
Maar jong geleerd is oud gedaan Robbie!
De verdere troost werd nog geboden door een lekker ijsje in Temse-centrum.
De fiets werd naar boven gesleurd, veilig vlakbij op het terras.
In het naar huis gaan was er weer kibbeling wie er met de fiets rijden mocht, maar na de nodige bokkensprongen en traantjes geraakte Robbie er -met de juiste opvolging van de verkeersregels (!)- toch mee thuis...
De eerste keer dat Robbie en Shanaya hun ligfiets zagen en konden testen.
Toen nog maar 1 exemplaar, maar nummer 2 zou spoedig volgen.
Deze fiets zal dàn aan Robbie toebehoren.
Maar Robbie claimde toch al dat het zijn fiets is.
Later zou hij huilend zeggen dat zus 'm hebben mag omdat hij het verkeer te ingewikkeld en gevaarlijk vond, na de eerste testritten op straat...
Anyway, waar ze eerst nog een beetje onwennig met het nieuwe ding hun eerste meters verkenden, gingen spoedig de bochten en het schakelen met de versnellingen al beter en beter.
Toch crashte Robbie haast met de fiets.
In een afdaling in de woonwijk raakte hij in paniek en trachte hij met z'n voeten te remmen.
Slecht idee, hij ging alsnog rechtdoor in de bocht maar kwam gelukkig tot stilstand in het grasperkje van een voortuin met een schoenzool die 1 centimeter ingesleten werd.
Tranen met tuiten maar toch weer vol goede moed herbegonnen maar nu wel met de -uiteraard- nodige voorzichtigheid.
Maar jong geleerd is oud gedaan Robbie!
De verdere troost werd nog geboden door een lekker ijsje in Temse-centrum.
De fiets werd naar boven gesleurd, veilig vlakbij op het terras.
In het naar huis gaan was er weer kibbeling wie er met de fiets rijden mocht, maar na de nodige bokkensprongen en traantjes geraakte Robbie er -met de juiste opvolging van de verkeersregels (!)- toch mee thuis...