De Gordel 2006
Deze foto vond ik nog terug op 'n cd'tje in de kast, mijn deelname aan de Gordel 2006.
Dit was met een van de eerste Waw's.
De datum op de foto is incorrect, dit moet 2006 zijn.
Dit was met een van de eerste Waw's.
De datum op de foto is incorrect, dit moet 2006 zijn.
De Gordel 2007
De eerste zondag van september is het traditiegetrouw de Gordel.
Besloten werd om deel te nemen met de ligfietstandem die we kunnen ontlenen van een bevriend koppel.
Editie 2007 van de Gordel is voor ons perfect verlopen, op de voorbereidingen na.
De tandem bleek niet helemaal in orde, maar gelukkig was Tim Biesemans hier de redder in nood.
'n Rechtervoorcrank moest nog snel vervangen worden want de schroefdraad was door 'n geweldige ligtandemeigenaar stuk getrokken.
Gedemonteerd bleek de tandem op de fietsendrager te passen en zo reden we in alle vroegte met de wagen naar Dilbeek.
Kwart voor 8 aangekomen, kwart na 8 rijklaar.
Nergens zijn we ligfietsers tegengekomen, enkel aan de controlepost voor Overijse kwamen we een handbiker tegen, die we weer tegenkwamen in Overijse zelf met 'n gescheurde crank (niet de cranks die we kennen van onze ligfietsen, op z'n handbike had hij 'n aangepaste constructie gemaakt, die niet sterk genoeg bleek dus)... afgelopen met de Gordel voor hem.
Ook in Overijse hebben we 'n uitgebreid gesprek gehad met 'n journaliste van het Laatse Nieuws...
Groot was onze verbazing toen we ter hoogte van het treinstation van Groenendaal een M5-ligtandem -zoals de onze dus- tegenkwamen, even groot was hun verbazing.
Een Koppel dat ook de Gordel reed zoals wij, vertrokken in Dilbeek.
De verrassing was ook voor hen compleet, zeker toen bleek dat wij de tandem bereden, waar zij ook op geaast hadden toen hij te koop aangeboden stond.
Omdat ze deze kans mislopen hadden, hadden ze zich maar een nieuw exemplaar aangeschaft.
Om half 6 kwamen we toe in Dilbeek.
Laat kan je zeggen en dat klopt, maar niet omdat we traag gereden hadden (ons gemiddelde met de tandem lag nét onder de 23km/u), maar omdat we langdurige pauzes namen.
Beetje genieten ook, weet je...
De Gordel 2007 is gelukkig weer perfect verlopen.
Geen lekke banden omwille van saboteurs die duimspijkers strooiden, maar wel 'n keer verkeerd gereden aan 'n kruispunt waardoor we enkele kilometers terug bergop door het bos moesten fietsen.
Ook de andere tandem, die achter ons reed, ging hier de mist in!
See you next year, people!
Besloten werd om deel te nemen met de ligfietstandem die we kunnen ontlenen van een bevriend koppel.
Editie 2007 van de Gordel is voor ons perfect verlopen, op de voorbereidingen na.
De tandem bleek niet helemaal in orde, maar gelukkig was Tim Biesemans hier de redder in nood.
'n Rechtervoorcrank moest nog snel vervangen worden want de schroefdraad was door 'n geweldige ligtandemeigenaar stuk getrokken.
Gedemonteerd bleek de tandem op de fietsendrager te passen en zo reden we in alle vroegte met de wagen naar Dilbeek.
Kwart voor 8 aangekomen, kwart na 8 rijklaar.
Nergens zijn we ligfietsers tegengekomen, enkel aan de controlepost voor Overijse kwamen we een handbiker tegen, die we weer tegenkwamen in Overijse zelf met 'n gescheurde crank (niet de cranks die we kennen van onze ligfietsen, op z'n handbike had hij 'n aangepaste constructie gemaakt, die niet sterk genoeg bleek dus)... afgelopen met de Gordel voor hem.
Ook in Overijse hebben we 'n uitgebreid gesprek gehad met 'n journaliste van het Laatse Nieuws...
Groot was onze verbazing toen we ter hoogte van het treinstation van Groenendaal een M5-ligtandem -zoals de onze dus- tegenkwamen, even groot was hun verbazing.
Een Koppel dat ook de Gordel reed zoals wij, vertrokken in Dilbeek.
De verrassing was ook voor hen compleet, zeker toen bleek dat wij de tandem bereden, waar zij ook op geaast hadden toen hij te koop aangeboden stond.
Omdat ze deze kans mislopen hadden, hadden ze zich maar een nieuw exemplaar aangeschaft.
Om half 6 kwamen we toe in Dilbeek.
Laat kan je zeggen en dat klopt, maar niet omdat we traag gereden hadden (ons gemiddelde met de tandem lag nét onder de 23km/u), maar omdat we langdurige pauzes namen.
Beetje genieten ook, weet je...
De Gordel 2007 is gelukkig weer perfect verlopen.
Geen lekke banden omwille van saboteurs die duimspijkers strooiden, maar wel 'n keer verkeerd gereden aan 'n kruispunt waardoor we enkele kilometers terug bergop door het bos moesten fietsen.
Ook de andere tandem, die achter ons reed, ging hier de mist in!
See you next year, people!
Hieronder: een krantenartikel vanuit het Laatste Nieuws van onze deelname aan de Gordel 2007
De Gordel 2008
De eerste zondag van september is het traditiegetrouw de Gordel.
Ook op zondag 7 september 2008 was dat dus het geval.
Besloten werd om dit jaar deel te nemen aan de klassieke 100kilometer met de taxifietsen van Kristof Kesteloot.
Enkele dagen daarvoor was ik met de wagen en een aanhangwagen, geladen met een taxifiets, vertrokken naar Gent om in Dworp de taxifiets voor te stellen op de persconferentie van de Gordel.
De organisatoren waren enthousiast en vermelden ons initiatief op de persconferentie en op hun website.
Nadien ging ik met de aanhangwagen naar m'n woning, zodat ik aanstaande zondag niet eerst nog naar Gent moest rijden om te kunnen deelnemen aan de Gordel.
Uiteindelijk zouden we met 5 taxifietsers zijn; Peter, Kristof, Jeroen, Ellen en ik.
Gelukkig waren ze allen vroeg uit de veren en daardoor tijdig aan de start, we zouden immers alle tijd kunnen gebruiken om die 100 kilometer af te leggen.
We waren allen reeds op voorhand ingeschreven, daardoor konden we direct vertrekken, eenmaal de fietsen uitgeladen waren.
Kwart na zeven waren we op weg. *slik*, 100 kilometer!
Ook op zondag 7 september 2008 was dat dus het geval.
Besloten werd om dit jaar deel te nemen aan de klassieke 100kilometer met de taxifietsen van Kristof Kesteloot.
Enkele dagen daarvoor was ik met de wagen en een aanhangwagen, geladen met een taxifiets, vertrokken naar Gent om in Dworp de taxifiets voor te stellen op de persconferentie van de Gordel.
De organisatoren waren enthousiast en vermelden ons initiatief op de persconferentie en op hun website.
Nadien ging ik met de aanhangwagen naar m'n woning, zodat ik aanstaande zondag niet eerst nog naar Gent moest rijden om te kunnen deelnemen aan de Gordel.
Uiteindelijk zouden we met 5 taxifietsers zijn; Peter, Kristof, Jeroen, Ellen en ik.
Gelukkig waren ze allen vroeg uit de veren en daardoor tijdig aan de start, we zouden immers alle tijd kunnen gebruiken om die 100 kilometer af te leggen.
We waren allen reeds op voorhand ingeschreven, daardoor konden we direct vertrekken, eenmaal de fietsen uitgeladen waren.
Kwart na zeven waren we op weg. *slik*, 100 kilometer!
Leuk bij het vertrekken in Dilbeek is dat je direct getrakteerd wordt op een lange afdaling doorheen de Stationsstraat.
Kristof had een kilometerteller gemonteerd en las naderhand dat hij net geen 48km/u gereden had!!!
Het fietsen ging bij allen vlot, enkel Peter was een beetje onzeker over hetgeen nog allemaal komen moest.
Eigenlijk was ik enkel in het nadeel hier.
Ondertussen heb ik al zo'n 15 keer deelgenomen aan de Gordel en -ondanks het feit dat het parcours elk jaar hier en daar wat veranderd- wist ik maar al te goed wat nog komen moest!!
Kristof had een kilometerteller gemonteerd en las naderhand dat hij net geen 48km/u gereden had!!!
Het fietsen ging bij allen vlot, enkel Peter was een beetje onzeker over hetgeen nog allemaal komen moest.
Eigenlijk was ik enkel in het nadeel hier.
Ondertussen heb ik al zo'n 15 keer deelgenomen aan de Gordel en -ondanks het feit dat het parcours elk jaar hier en daar wat veranderd- wist ik maar al te goed wat nog komen moest!!
Onophoudelijke regenbuien verpestten de Gordel 2008, wij deelden het leed. Maar eigenlijk was er nog een veel groter leed: duimspijkers!
Elk jaar is er wel 'n onhandige pummel die net van de krantenwinkel komt en per ongeluk het doosje duimspijkers -om z'n posters van de Gordel omhoog te hangen- laat vallen, natuurlijk midden op het parcours.
Elk jaar is er wel 'n onhandige pummel die net van de krantenwinkel komt en per ongeluk het doosje duimspijkers -om z'n posters van de Gordel omhoog te hangen- laat vallen, natuurlijk midden op het parcours.
Maar nu zou ik zeker niet van 'n enkele onhandige pummel durven spreken.
Het lag letterlijk vol van de duimspijkers!
Kristof en ik waren de eersten -van onze groep- die eraan moesten geloven.
De andere taxifietsers reden door, om zo hun eigen tempo te kunnen aanhouden.
Nadien hadden Jeroen en Peter (tot 4 maal toe!) ook prijs!
Het totaal aantal lekke banden, louter door 'verdwaalde' duimspijkers bedroeg niet minder dan 11 stuks!!
Bravo!
Dat ze duimspijkers gooien zal waarschijnlijk een smeekbede zijn om verdraagzaamheid, maar staan deze onverlaten soms ook stil bij de gevolgen van hun actie?
Het lag letterlijk vol van de duimspijkers!
Kristof en ik waren de eersten -van onze groep- die eraan moesten geloven.
De andere taxifietsers reden door, om zo hun eigen tempo te kunnen aanhouden.
Nadien hadden Jeroen en Peter (tot 4 maal toe!) ook prijs!
Het totaal aantal lekke banden, louter door 'verdwaalde' duimspijkers bedroeg niet minder dan 11 stuks!!
Bravo!
Dat ze duimspijkers gooien zal waarschijnlijk een smeekbede zijn om verdraagzaamheid, maar staan deze onverlaten soms ook stil bij de gevolgen van hun actie?
Je kindje zal maar 'n klapband krijgen doordat de duimspijker z'n band open reet. 'n Flinke val met blijvende gevolgen?
Of opa die door zo'n val nooit meer stappen kan?
Laten we niemand viseren, wrok leidt tot nergens.
Maar deze actie is triest, heel erg triest.
Ondanks het feit dat we dus door onze 5 verse binnenbanden zaten, bereikten we allen de eindmeet want gelukkig hadden we ook nog plakkers bij.
Bij alle edities van de Gordel heb ik nog nooit zoveel mensen langs de kant van de weg zien staan met lekke banden!
Alle lof voor de mensen van de organisatie die hun opperste best deden om zoveel mogelijk duimspijkers te vinden en op te ruimen, onderweg kwamen we 2 ploegen tegen die aan het ruimen waren...
Ellen reed eerst over de eindmeet, gevolgd door Jeroen, dan ik, dan Kristof en uiteindelijk ook Peter.
Schitterend! Goed gedaan, iedereen!
Even voor 16uur was ik binnen, ruim binnen de marge.
Opzet van onze deelname was promotie voor alternatieven voor koning auto, zoals bijvoorbeeld een taxifiets.
Opzet geslaagd want heel veel deelnemers konden en kunnen niet geloven dat we de heuvelachtige 100 kilometer volledig gefietst hebben met een vierwielige taxifiets van ongeveer 40 kilogram.
Met de fiets kan je veel hoor, je hebt écht geen auto nodig om een brood te gaan halen bij de bakker om de hoek, maar vele mensen snappen dit jammer genoeg (nog) niet.
Helaas had niemand van de pers aandacht voor onze actie, ze pinden zich allen vast aan de duimspijkers.
Een negatieve boodschap verkoopt nog altijd beter?
Na de Gordel moest ik nog mee naar Gent rijden met de aanhangwagen om hem daar terug bij Kristof te bezorgen.
Wat was ik moe toen ik thuis kwam.
Mijn bed was op dat moment een grotere beloning dan de verdiende medaille.
See ya next year! (maar niet meer met een taxifiets waarschijnlijk)
Of opa die door zo'n val nooit meer stappen kan?
Laten we niemand viseren, wrok leidt tot nergens.
Maar deze actie is triest, heel erg triest.
Ondanks het feit dat we dus door onze 5 verse binnenbanden zaten, bereikten we allen de eindmeet want gelukkig hadden we ook nog plakkers bij.
Bij alle edities van de Gordel heb ik nog nooit zoveel mensen langs de kant van de weg zien staan met lekke banden!
Alle lof voor de mensen van de organisatie die hun opperste best deden om zoveel mogelijk duimspijkers te vinden en op te ruimen, onderweg kwamen we 2 ploegen tegen die aan het ruimen waren...
Ellen reed eerst over de eindmeet, gevolgd door Jeroen, dan ik, dan Kristof en uiteindelijk ook Peter.
Schitterend! Goed gedaan, iedereen!
Even voor 16uur was ik binnen, ruim binnen de marge.
Opzet van onze deelname was promotie voor alternatieven voor koning auto, zoals bijvoorbeeld een taxifiets.
Opzet geslaagd want heel veel deelnemers konden en kunnen niet geloven dat we de heuvelachtige 100 kilometer volledig gefietst hebben met een vierwielige taxifiets van ongeveer 40 kilogram.
Met de fiets kan je veel hoor, je hebt écht geen auto nodig om een brood te gaan halen bij de bakker om de hoek, maar vele mensen snappen dit jammer genoeg (nog) niet.
Helaas had niemand van de pers aandacht voor onze actie, ze pinden zich allen vast aan de duimspijkers.
Een negatieve boodschap verkoopt nog altijd beter?
Na de Gordel moest ik nog mee naar Gent rijden met de aanhangwagen om hem daar terug bij Kristof te bezorgen.
Wat was ik moe toen ik thuis kwam.
Mijn bed was op dat moment een grotere beloning dan de verdiende medaille.
See ya next year! (maar niet meer met een taxifiets waarschijnlijk)
De Gordel 2009
Omwille van een ernstig ongeluk op de Gentse Feesten 2009 heb ik de Gordel van 2009 aan mij moeten laten voorbij gaan...
De Gordel 2010
Onderstaande foto is genomen door een fotograaf ter plaatse:
Start: 8u37
Einde: 14u22
Duur: 5uur 24min. 10sec.
Afstand: 105,09 km
Gemiddelde snelheid: 19,45 km/u (inclusief pauzes!)
Geklommen: 865 m
Einde: 14u22
Duur: 5uur 24min. 10sec.
Afstand: 105,09 km
Gemiddelde snelheid: 19,45 km/u (inclusief pauzes!)
Geklommen: 865 m
(onderstaand kaartje kan je verschuiven en inzoomen)
DE GORDEL 2012
Aan de Gordel-editie 2011 hebben we deelgenomen met een wandeling in Overrijse.
Gordel-editie 2012 zou de allerlaatste Gordel zijn: Nog 1 keer voluit!
Ondanks de zeer magere opkomst van deelnemers (minder dan 30.000 deelnemers dit jaar) waren wij daarom wel zeker gemotiveerd om nog eens deel te nemen!
Gordel-editie 2012 zou de allerlaatste Gordel zijn: Nog 1 keer voluit!
Ondanks de zeer magere opkomst van deelnemers (minder dan 30.000 deelnemers dit jaar) waren wij daarom wel zeker gemotiveerd om nog eens deel te nemen!